Η Αμερικάνικη Ορθοδοντική Ομοσπονδία προτείνει να γίνεται ορθοδοντικός έλεγχος σε όλα τα παιδιά από την ηλικία των 7 ετών. Στην ηλικία αυτή η ορθοδοντική θεραπεία αντιμετωπίζει σκελετικά και λειτουργικά προβλήματα όπως:
- Προγναθισμό της άνω ή κάτω γνάθου
- Στενές γνάθους
- Σταυροειδείς συγκλείσεις
- Συνωστισμένα δόντια
- Πρόωρη απώλεια νεογιλών δοντιών
- Στοματική αναπνοή
- Βρεφική κατάποση
- Θηλασμό δακτύλου
Στην ηλικία αυτή χρησιμοποιούμε κυρίως κινητούς μηχανισμούς (μασελάκια) αλλά και μερικές φορές κάποιους ακίνητους (ταχεία διεύρυνση της άνω γνάθου).
Η ορθοδοντική παρέμβαση στην ηλικία αυτή θεωρείται προληπτική θεραπεία ή θεραπεία 1ης φάσης.
Όταν ανατείλουν όλα τα μόνιμα δόντια, τότε ακολουθεί η 2η φάση της θεραπείας με ακίνητους μηχανισμούς (σιδεράκια) για να ολοκληρωθεί η ορθοδοντική θεραπεία.
Η άποψη ότι πρέπει να έχουν ανατείλει όλα τα μόνιμα δόντια για να ξεκινήσει η ορθοδοντική θεραπεία είναι λανθασμένη.
Τα πλεονεκτήματα της έγκαιρης έναρξης της ορθοδοντικής θεραπείας είναι:
- Aντιμετώπιση σκελετικών προβλημάτων δεδομένου ότι έχουμε σκελετική ανάπτυξη των γνάθων. Στους ενήλικες με σκελετικά προβλήματα η θεραπεία απαιτεί χειρουργική παρέμβαση ενώ σε συνωστισμούς απαιτούνται εξαγωγές δοντιών
- Αποφυγή εξαγωγών των μόνιμων δοντιών, σε πολλές περιπτώσεις
- Καλύτερη ανταπόκριση των ιστών στην θεραπεία
- Μεγαλύτερη προσαρμογή των παιδιών στους ορθοδοντικούς μηχανισμούς
- Έγκαιρη βελτίωση της αισθητικής του προσώπου και των δοντιών
Μόνο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των γνάθων μπορούν να αντιμετωπισθούν τα σκελετικά προβλήματα, καθώς επίσης και τα περιστατικά «έλλειψης χώρου».